13 Nisan 2012 Cuma

Trafoya Astım Geceyi

Patrona Holi

Karakterleri oturmamışların
Oturduğu kazıklar boyumu aştı.
Ve cesaret; henüz 17'sinde
Dünyayı kurtaranların önüne koyulan
İki tabak aş'tı.
Gözyaşından bardak taştı.

İndirdim bu gece trafoyu
Üstüme verilen elektrik kesik
Üstüme çöken gece delik deşik.
Dışarıdan baksan bana
Karşında Charlie Chaplin var.
İçime girsen
Düşeş gelmeyi bilmeyen bi milyon zar...

Beyne regldir gözyaşı
Akacak kandır durmaz işte
Karamsarlık sancısıdır
Dünyamız kararacak bu gidişle.

Yalnızlık, dişlerini indirdiğim bir Piç'ti,
Babası oldum senelerce.
Dilime prangalar çektiler
Bir mutluluğu söyletmediler, bir de 'iki kelime'..

Doğru düşünce, 'düşünce' kazanılan düşüncedir.
Hayattan bunu öğrendim;
Sevdiklerimden tekme yiyince...

Ertuğrul Öksüz

bir anı canlanır gözümde yada ufak tefek çocukluğum gelir aklıma
Hayattan öğrendiğim şeylerim haddi hesabı yok. Şimdi zaman sustu.. Ve bir çocuğun iki çift gözünden hayat anlatıldı..

Şimdi ne zaman bir güneş batsa ben doğarım,
ne vakit çocuklar o şen şakrak sesleriyle oynasalar,
Ben kendi kendime ölürüm haberiniz olmaz.
Herşey olurdu zamanla, herşey de ölebilirdi.
Mutluluğa sırtımızı verdik, çektiler..
Düştük, küçüktük, ellerimiz küçüktü.
Büyüdük ellerimiz hala küçük, acıları büyük..
Aza kanaat et dediler, ettim;
kaybettim, kandım.
Hep kandım, üstüm, başım, ellerim hep kandı..
Ben sadece kendime yalnızdım, size kalabalık.
Konuşmaya çalıştım bir balkon demirindeki siyahlığa
iç karartmış dünyaya, kapılarını örtmüş.
Yandım kendi kendime, en çokta size söndüm,
yanmadan alev aldım, parladığımla kaldım.
Yandık, bir parça anneye,
bir parça ele yandık.
Bitirdiler herşeyi,
inatla öfkeyle.
Kalabalık öldüm bu sefer,
öyle öldüm ki kimse yoktu yanımda.
Tekrar doğduğumu sandım.
Yanıldım !
Yanılmakla kalmadım.
Yandım, saçlarım yandı,
oyuncaklarım kül oldu, toplayamadım...
Yıllar geçti kalan tek anı bir resimdi.
Kalan tek anı bendim.
Kalan tek anım annemdi...
İstinasız kaldık, bekledik,
beklemeyi özledik,
sonunda hayat elimizi bıraktı..
Herşeyi topladığımızda kalan tek anı bir hiçti...


Patrona Holi & Ertuğrul Öksüz 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder